نیمه کامیون های آمریکایی و نیمه کامیون های اروپایی بسیار متفاوت هستند.
تفاوت اصلی در طراحی کلی واحد تراکتور است. در اروپا معمولاً کامیونهای روی کابین وجود دارند، این نوع به معنای قرار گرفتن کابین بالای موتور است. این طراحی اجازه می دهد تا سطح جلو صاف و کل کامیون با تریلر آن یک شکل مکعبی داشته باشد.
در همین حال کامیون های مورد استفاده در ایالات متحده، استرالیا و سایر نقاط جهان از طراحی "کابین معمولی" استفاده می کنند. این نوع به این معنی است که کابین پشت موتور است. رانندگان دورتر از جلوی کامیون واقعی می نشینند و هنگام رانندگی به پوشش بلند موتور نگاه می کنند.
پس چراطرح های مختلف غالب شددر جاهای مختلف دنیا؟
یک تفاوت این است که مالکان-اپراتورها در ایالات متحده بسیار رایج هستند اما در اروپا چندان رایج نیستند. این افراد کامیون های خود را دارند و تقریباً ماه ها در آنجا زندگی می کنند. کامیونهای نیمهکامیونی با کابینهای معمولی پایه چرخهای طولانیتری خواهند داشت که میتواند رانندگان را کمی راحتتر کند. علاوه بر این، آنها معمولا فضای زیادی در داخل دارند. مالکان کامیون های خود را به گونه ای اصلاح می کنند که شامل قطعات بزرگ زندگی شود، چیزی که در اروپا رایج نیست. در واقع بدون موتور زیر کابینکابین کمی پایین تر خواهد بود، که رانندگان راحت تر می شوندسوار و خارج شدن از کامیون
مزیت دیگر aکابین معمولیطراحی اقتصادی است البته هر دوی آنها معمولاً بارهای سنگین تری را می کشند، اما اگر دو کامیون وجود داشته باشد، یکی طرح کابین و دیگری طراحی کابین معمولی است، زمانی که ظرفیت یکسان و محموله یکسانی داشته باشند، کامیون کابین معمولی بیشتر خواهد بود. احتمالاً از نظر تئوری سوخت کمتری مصرف می کند.
علاوه بر این، دسترسی به موتور در کامیون های کابین معمولی آسان تر است که نگهداری و تعمیر آن بهتر است.
با این حال، کامیون های کابین دارای مزایای خاص خود هستند.
طراحی مربع شکل، نزدیک شدن کامیون به وسایل نقلیه یا اشیاء دیگر را آسان تر می کند. کامیونهای نیمهکامیون اروپایی سبکتر هستند و پایههای چرخ کوتاهتری دارند، که عملکرد آنها را به طور قابل توجهی آسان تر می کند. اساساً آنها جمع و جورتر هستند و کار با آنها در ترافیک و محیط های شهری آسان تر است.
اما دلایل دیگری که چرا طرح های مختلف کامیون در ایالات متحده و اروپا غالب شد چیست؟
حداکثر طول یک کامیون با نیمه تریلر در اروپا 18.75 متر است. برخی کشورها استثناهایی دارند، اما به طور کلی این قاعده است. برای استفاده از حداکثر این طول برای بار، واحد تراکتور باید تا حد امکان کوتاه باشد. بهترین راه برای رسیدن به این هدف، نصب کابین بر روی موتور است.
الزامات مشابه در ایالات متحده در سال 1986 لغو شده است و کامیون ها اکنون می توانند بسیار طولانی تر باشند. در واقع، در آن روز، کامیونهای روی کابین در ایالات متحده بسیار محبوب بودند، اما بدون محدودیتهای دقیق، جادارتر و راحتتر برای زندگی با کامیونهای طراحی معمولی غالب بودند. تعداد کامیون های کابین در ایالات متحده به طور مداوم در حال کاهش است.
دلیل دیگر سرعت است. در اروپا سرعت خودروهای نیمه کامیون به 90 کیلومتر در ساعت محدود می شود، اما در برخی نقاط در ایالات متحده سرعت کامیون ها به 129 و حتی 137 کیلومتر در ساعت می رسد. اینجاست که آیرودینامیک بهتر و پایه چرخ های بلندتر کمک زیادی می کند.
در نهایت، جاده ها در ایالات متحده و اروپا نیز بسیار متفاوت هستند. شهرها در ایالات متحده دارای خیابان های عریض هستند و بزرگراه های بین ایالتی بسیار مستقیم و عریض هستند. در اروپا کامیونها باید با خیابانهای باریک، جادههای روستایی پرپیچوخم و فضاهای پارک تنگ دست و پنجه نرم کنند. عدم محدودیت فضا به استرالیا اجازه داد تا از کامیون های تاکسی معمولی نیز استفاده کند. همچنین به همین دلیل است که بزرگراههای استرالیا دارای قطارهای جادهای معروف هستند – مسافتهای بسیار طولانی و جادههای مستقیم به نیمهکامیونها اجازه میدهند تا چهار تریلر را بکشند.
زمان ارسال: آوریل-06-2021